Dlatego warto wypowiedzieć mu walkę – już wtedy, kiedy zaczną pojawiać się pierwsze objawy świadczące o tym, że doszło do zaburzeń kontroli oddawania moczu. Im wcześniej zostanie podjęte właściwe leczenie, tym większa szansa na całkowite zniwelowanie uciążliwych objawów i tym samym znaczną poprawę jakości i komfortu życia. Aby jednak ta walka mogła okazać się skuteczna, należy się do niej dobrze przygotować. Podstawę stanowi prawidłowa diagnoza, która pozwala poznać przyczynę problemu. W oparciu o jakie badania rozpoznaje się NTM? Sprawdźmy.

Nietrzymanie moczu – od czego zacząć leczenie?

neurologiczne„>Nietrzymanie moczu przez wielu uznawane jest za problem niezwykle wstydliwy. Zdarza się, iż jest on na tyle kłopotliwy, że pacjent nie informuje lekarza o pojawiających się nieprawidłowościach w oddawaniu moczu, starając się je zbagatelizować. To duży błąd. Trzeba bowiem jasno zaznaczyć, że nietrzymanie moczu nie należy do grupy dolegliwości, które znikają samoistnie. A wręcz przeciwnie – brak działań podjętych ze strony pacjenta w postaci zastosowania właściwej metody leczenia i metod wspomagających może skutkować pogłębianiem się problemu i narastaniem jego przykrych konsekwencji. W trosce o własne zdrowie i komfort psychiczny w przypadku zauważenia jakichkolwiek nieprawidłowości w zakresie kontroli oddawania moczu, należy bezzwłocznie udać się do lekarza pierwszego kontaktu, który w oparciu o przeprowadzony wywiad środowiskowy zleci dalsze działania. Najczęściej dotyczą one konsultacji ginekologicznej lub urologicznej.

Rodzaje badań i sposoby leczenia

Ze względu na charakterystyczne objawy nietrzymanie moczu łatwo rozpoznać. Równie łatwo określić typ problemu. Poza wywiadem lekarskim potrzebne do tego celu są także wyniki badań podstawowych (badanie ogólne moczu i krwi). Dodatkowo zaleca się wykonanie badania ultrasonograficznego całego układu moczowego wraz z pęcherzem oraz badania urodynamiczne. Aby prawidłowo rozpoznać przyczynę odpowiedzialną za wystąpienie NTM, konieczna bywa także konsultacja ginekologiczna u kobiet oraz urologiczna z przeprowadzeniem badania gruczołu krokowego u mężczyzn. Analiza wyników poszczególnych badań umożliwia właściwą diagnozę i wybór adekwatnej do niej metody leczenia.

Do najczęściej stosowanych metod leczenia NTM należy leczenie farmakologiczne. W niektórych przypadkach konieczna bywa interwencja chirurgiczna. Dobór sposobu leczenia, a zarazem stopień jego skuteczności, uzależniony jest od rodzaju czynnika wywołującego zjawisko nietrzymania moczu. Poza wymienionymi metodami leczenia bardzo duże znaczenie w całym przebiegu terapii odgrywają tzw. czynniki uzupełniające. Mowa tu przede wszystkim o redukcji masy ciała, wprowadzeniu zdrowego stylu życia, zwiększeniu aktywności fizycznej, rezygnacji ze stosowania używek i zaprzestania zażywania środków moczopędnych. W celu poprawy komfortu funkcjonowania warto stosować także chłonne wkładki oraz pieluchomajtki (np. TENA), które dzięki właściwościom absorbującym i pochłaniającym są niezwykle skuteczne, a zarazem bardzo dyskretne, przez co zdecydowanie poprawiają codzienny komfort i samopoczucie pacjenta.
 

ARTYKUŁ ZEWNĘTRZNY