Układanie glazury i terakoty w łazience wymaga nie tylko zastosowania odpowiedniego kleju do płytek, ale także właściwego podejścia do przygotowania podłoża. Trzeba je przede wszystkim zabezpieczyć folią w płynie, by zapewnić podłodze szczelność oraz trwałość na wiele długich lat. Dla osób, które nie mają w tej kwestii doświadczenia zadanie to wbrew pozorom nie jest łatwe. Zatrudniając ekipę fachowców mamy pewność, że wszystko zostanie zrobione, jak należy. Co warto wiedzieć o ich pracy?

Przygotowanie podłoża pod układanie płytek

Pierwszą ważną czynnością, jaką powinni wykonać fachowcy jeszcze przed przystąpieniem do kładzenia kafelków, jest sprawdzenie stanu podłoża. Musi być czyste suche, nie mogą znajdować się na nim żadne luźne elementy. Jeśli występują na nim drobne nierówności, wystarczy skorygować je zaprawą wyrównującą. W przypadku większych konieczne będzie wykonanie wylewki samopoziomującej o grubości nie większej niż 1,5 cm. Kolejnym krokiem będzie osuszenie i zagruntowanie warstwy wyrównującej.

Gruntowanie podłoża przed kładzeniem płytek

Podłoże, na którym zostaną ułożone płytki ceramiczne musi być nie tylko czyste i suche, ale także równe, nośne oraz odpowiednio wysezonowane. Oznacza to, że przed dalszymi pracami należy dobrze zagruntować chłonne podłoże preparatem do gruntowania.

Izolacja z folii w płynie

W przypadku łazienki bardzo ważną kwestią jest zastosowanie specjalnej izolacji z folii w płynie. Należy użyć jej w miejscach, które są narażone na zalewanie wodą . Ponadto, wszędzie tam, gdzie powstawać mogą siły prowadzące do uszkodzenia hydroizolacji, konieczne jest wklejenie specjalnej taśmy oraz mankietów uszczelniających. Folię w płynie należy nanosić pędzlem lub wałkiem, pokrywając całą powierzchnię podłoża warstwą o grubości przynajmniej 1 mm. Tylko wtedy jest on w stanie dobrze pełnić swoją funkcję.

Rozważenie układu płytek i przycinanie

Przed przystąpieniem do układania płytek trzeba dobrze przemyśleć ich układ. Musi on być tak zaplanowany, by powierzchnie ścian tworzyły harmonijną kompozycję z posadzką i żeby nie trzeba było później robić „docinek” w miejscach widocznych, co może mieć negatywny wpływ na estetykę całego pomieszczenia.

Płytki ceramiczne bardzo często wymagają docięcia przy pomocy specjalnej przecinarki oraz wywiercenia otworów, do czego potrzebna jest otwornica nakładana na wiertarkę. W przypadku używania wiertarki konieczne jest wyłączenie udaru, który może spowodować pękanie płytek. Narożniki płytek wykończyć można przy użyciu plastikowych listew lub poprzez docięcie dwóch sąsiadujących w narożu płytek pod kątem 45 stopni, co jest to niestety dość trudne. Dlatego lepiej niech zajmą się tym fachowcy.

Przygotowanie zaprawy klejowej i układanie płytek

Zaprawę klejową powinno dobierać się do rodzaju płytek (gresowe lub ceramiczne), a także mając na względzie ewentualne ogrzewanie podłogowe. Samo przygotowanie zaprawy jest bardzo proste. Do wiaderka z odpowiednią ilością czystej i chłodnej wody należy wsypać zawartość worka z zaprawą klejową. Całość miesza się przy pomocy mieszadła wolnoobrotowego do uzyskania jednolitej masy bez grudek.

Zanim płytki zostaną przyklejone, warto zastosować jedna z form gruntowania, która polega na wtarciu w podłoże cienkiej warstwy kleju. Zapewni to lepszą przyczepność zaprawy klejącej do podłoża.

Kolejnym krokiem przy montażu płytek jest rozprowadzenie odpowiedniej warstwy kleju. Używa się do tego pacy zębatej o właściwej wysokości zęba, zależnej od podłoża i okładziny (do maksymalnej grubości zaprawy klejowej – 5 mm – należy zastosować grzebień 10 lub 12 mm. Im podłoże i okładzina są równiejsze, tym wysokość zęba pacy może być mniejsza. I co ważne, maleje wtedy również zużycie zaprawy klejącej.

Fachowcy używają jednej z dwóch technik nakładania zaprawy klejowej:

• Nakładanie kleju na podłoże, dociskanie płytki poziomowanie jej przy użyciu poziomnicy.
• Metoda tzw. podwójnego smarowania, czyli rozprowadzanie kleju pacą zębatą bezpośrednio po powierzchni podłogi lub ściany i nakładanie go również na płytkę.

Należy pamiętać, że niezależnie od wybranej metody, klej musi dokładnie wypełniać powierzchnię pod każdą płytką. Każdą płytkę po położeniu trzeba odpowiednio docisnąć, wypoziomować przy użyciu poziomnicy oraz skorygować nierówności. Płytki należy rozdzielać specjalnymi krzyżykami dystansowymi. Pamiętajmy, że płytki na ścianie układamy w kierunku od dołu do góry, wciskając krzyżyki w naroża płytek. Natomiast w przypadku podłogi kafelki kładziemy w stronę drzwi pomieszczenia.

Fugowanie i czyszczenie

W przypadku łazienki, zwłaszcza w miejscach narażonych na stały kontakt z wodą, warto zainwestować w spoiny najwyższej jakości o wysokich parametrach i jak najmniejszej nasiąkliwości. Taki materiał nie tylko pozwoli utrzymać łazienkę w czystości, ale także ochroni przed pojawieniem się pleśni i grzybów. Dobrym i skutecznym rozwiązaniem będzie tutaj fuga epoksydowa, charakteryzująca się dużą odpornością na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie środków chemicznych do czyszczenia płytek.

Fugę należy przygotować zgodnie z zaleceniami, które producent umieścił na opakowaniu. Powstałą jednolita masę nakłada się gumową szpachelką do fugowania lub też pacą filcową, natomiast w przypadku naroży możemy pomocna będzie mała poręczna szpachelka. Fugę należy rozsmarowywać energicznymi, najlepiej kołowymi ruchami, po całych płytkach, szczególnie uwzględniając przestrzeni między nimi. Do ściągnięcia nadmiaru fugi można użyć ściągacza do szyb.

Gdy po określonym przez producenta czasie spoina zacznie wiązać (można to rozpoznać po zasychającej powierzchni), można przystąpić do zmywania jej z płytek. Robi się to przy pomocy wilgotnej gąbki i letniej wody, ruchami okrężnymi.

Należy pamiętać, że połączeń płytek nie wolno szorować, gdyż to naruszy spoiny. Ponadto, fugi można także dodatkowo zaimpregnować przy pomocy dostępnych na rynku preparatów. Nadają one spoinom połysk, a także zabezpieczają je przed zabrudzeniem i szkodliwym działaniem wilgoci i pary wodnej, dzięki czemu pozostają one przez dłuższy czas czyste.

Wszystkie miejsca „pracujące” w łazience, jak szczeliny wokół rurek zasilających w wodę zimną i ciepłą, narożniki między przyległymi ścianami oraz pomiędzy płaszczyzną posadzki a ścianą, jak i spoiny przyłączeniowe na styku urządzeń sanitarnych z podłożem, warto wypełnić i uszczelnić silikonem.

Podsumowując

Jeśli chcemy, by nasza łazienka była efektowna, przyjazna, a do tego wykonana solidnie, warto zatrudnić profesjonalnych wykonawców (znajdzie się ich np. tutaj – http://oferia.pl/zlecenia/remonty-i-wykonczenia/glazura-i-terakota), którzy znają się na układaniu terakoty i glazury. Unikniemy w ten sposób kłopotów, jakie przytrafić się mogą każdemu, kto po prostu nie ma doświadczenia w pracach wykończeniowych.