Ma to związek przede wszystkim z… naszym położeniem geograficznym. Jak powstaje witamina D w naszym organizmie? Czy należy ją suplementować u dzieci? Czym mogą grozić niedobory witaminy D?

Rola witaminy D w organizmie dziecka

Witamina D znajduje się obecnie w centrum zainteresowania wielu naukowców z całego świata. Im więcej badań przeprowadzają, z tym większą liczbą procesów zachodzących w naszym organizmie okazuje się być związana właśnie witamina D. [2]

Podstawową rolą witaminy D w wieku dziecięcym jest wpływ na gospodarkę wapniowo-fosforanową organizmu. Jest ona niezbędna do wchłaniania tych minerałów z przewodu pokarmowego i tworzenia związków niezbędnych do mineralizacji kości i zębów. Niedobór witaminy D w wieku dziecięcym może prowadzić do powstawania zmian krzywiczych. W wieku dorosłym może z kolei prowadzić do rozwoju osteoporozy, a przez to do wzrostu ryzyka złamań patologicznych. [2][3][4]

Równie istotną rolą witaminy D zarówno u dzieci, jak i u dorosłych jest wspomaganie odporności poprzez stymulację odpowiedzi immunologicznej organizmu. W ten sposób zmniejsza się ryzyko rozwoju nie tylko powszechnych infekcji, takich jak przeziębienie, ale także chorób autoimmunologicznych, np. tocznia rumieniowatego, cukrzycy typu 1, stwardnienia rozsianego i niektórych z nowotworów, np. raka sutka, jelita grubego i prostaty. [2]

Skąd bierze się witamina D w naszym organizmie?

W naszym organizmie zachodzi szereg reakcji chemicznych, które mają na celu syntezę aktywnej postaci witaminy D. Jej prowitaminą jest 7-dehydrochoelsterol, który następnie jest przekształcany w prewitaminę D. Przemiana ta zachodzi w komórkach naskórka pod wpływem promieniowania UV, które trafia na powierzchnię skóry w postaci promieniowania słonecznego. Ze względu na położenie geograficzne Polski, przez wiele dni w roku, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym, ilość promieniowania docierającego na powierzchnię może być zmniejszona na skutek znacznego zachmurzenia. Proces syntezy witaminy D w organizmie może być również ograniczony u osób z ciemną karnacją lub tych borykających się z nadwagą czy otyłością. [2][3]

Teoretycznie witaminę D można przyjmować z pożywieniem, ale tak naprawdę jest to tylko forma wspomagania organizmu, bo większość wykorzystywanego składnika pochodzi z biosyntezy skórnej. Podstawowymi źródłami pokarmowymi są: ryby, takie jak łosoś czy śledź, i jaja. [2][3][4]

Dawkowanie witaminy D u dzieci w zależności od wieku

Witamina D jest jedyną witaminą, którą można i należy bezpiecznie suplementować niezależnie od wieku. Można okresowo kontrolować stężenie 25-hydrokswitaminy D, która jest najlepszym wykładnikiem zaopatrzenia organizmu w ten składnik odżywczy. Optymalne jej stężenie to 30-50 ng/ml. [1][2]

Suplementacja witaminy D u noworodków jest zalecana od pierwszego dnia życia, niezależnie od metody karmienia. Do ukończenia 6. miesiąca życia dziecku powinno się podawać 400IU na dobę. Dawka ta powinna być proporcjonalnie zmniejszona u maluchów karmionych mlekiem modyfikowanym, w zależności od zawartości witaminy D w składzie mieszanki. Między 6. a 12. miesiącem życia dawkę można nieco zwiększyć do 600 IU na dobę. [1][2][3]

U dzieci od 1. do 18. roku życia zaleca się suplementację witaminy D w dawce 600-100 IU/doba. Dawkę można zwiększyć do nawet 2000 IU na dobę u dzieci z nadwagą i otyłością, ponieważ są one szczególnie narażone na niedobory witaminy D. [1][2][3]

Bibliografia:
[1] Pod red. Dobrzańska A., Pediatria. Podręcznik do Lekarskiego Egzaminu Końcowego i Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego, Wrocław 2014

[2] https://diabetologia.mp.pl/wytyczne/92799,wytyczne-suplementacji-witaminy-d-skrot-aktualnych-zalecen

[3] https://dieta.mp.pl/zasady/139889,witamina-d-jaka-dawka-jest-bezpieczna

[4] https://dieta.mp.pl/zasady/62906,witamina-d

ARTYKUŁ ZEWNĘTRZNY