Przyczyn nadmiernego lęku u dziecka może być co najmniej kilka. Zaburzenia lękowe często powstają na skutek traumatycznych wydarzeń (np. śmierci ukochanego pupila czy rozstania rodziców). Ich powodem może być również… zbytnia lękliwość rodziców, którzy obarczają malucha swoimi obawami (często nieświadomie), temperament i skłonności dziecka czy specyficzne wychowanie.

Jak wesprzeć dziecko?

Nieuzewnętrznione i chowane głęboko lęki będą eskalować. Aby wesprzeć dziecko, pozwól mu swobodnie wyrażać emocje i obawy. Pamiętaj jednak przy tym, że w przeciwieństwie do dorosłych, którzy oczyszczają się np. poprzez rozmowę, najmłodsi domownicy używają do tego celu zabawy. Ich lęki i obawy często wyrażają się w obrazach, które rysują. Mogą także rozładowywać emocje… bijąc lalki czy aranżując pomiędzy nimi siarczyste kłótnie.

Naucz się reagować

Zamiast pozwalać dziecku na wszystko (nie chce, to przecież nie musi), pomagaj im przezwyciężać codzienne wyzwania w mądry, pełen empatii sposób. Delikatnie popychaj do aktywności, których się boją, nie przyspieszając i przede wszystkim nie ganiąc za porażki. Jeśli maluch boi się pływać, pokonanie strachu może wymagać czasu. Unikaj także stwierdzeń typu „Nie ma się czego bać!”, „Przecież to robią, dlaczego ty nie możesz?” czy „Nie wstydź się!”. Kiedy dziecko usłyszy takie zdania, z pewnością nie poczuje się zrozumiane. Istnieje więc duża szansa, że następnym razem nie podzieli się z Tobą swoimi obawami.

Przyjrzyj się agresji

Bardzo często zdarza się, że nadmierny lęk dziecko skrywa pod maską złości i agresji. Nie radząc sobie z codziennością, w ten sposób broni się nie tylko przed krytyką innych, ale również przed koniecznością zmierzenia się ze źródłem strachu. Niestety wielu dorosłych upatruje w takim zachowaniu złośliwości, arogancji i rozwydrzenia. Zanim kolejny raz ukarzesz dziecko za bycie niegrzecznym, upewnij się, że przyczyny takiego zachowania nie leżą głębiej.

Kiedy wsparcie nie pomaga

Jeśli pomimo ogromu wsparcia oraz troski, jaką otaczasz swoje dziecko, lęki nie ustępują, może się okazać, że ich przyczyny zaburzeń lękowych leżą gdzie indziej. W takiej sytuacji zasadna może się okazać konsultacja z lekarzem, specjalizującym się w leczeniu zaburzeń lękowych u dzieci. Pomoc doświadczonego psychiatry dziecięcego pomoże nie tylko precyzyjnie namierzyć problem i jego przyczyną, ale przede wszystkim wdrożyć skuteczne działania, które pozwolą wyeliminować kłopotliwy problem.

Materiały opracowane na podstawie: https://psychoterapiacotam.pl/
 

A R T Y K U Ł  Z E W N Ę T R Z N Y