Ailurofobia – chorobliwy lęk przed kotami

Ailurofobia – chorobliwy lęk przed kotami

Dla jednych koty są uosobieniem wdzięku, dla innych – źródłem silnego niepokoju. Na czym polega chorobliwy lęk przed kotami, skąd się bierze i czy można go jakoś uśmierzyć?

Lęk przed kotami – czy naprawdę istnieje?

Można zaryzykować twierdzenie, że ogromna większość populacji znajduje raczej przyjemność w obserwowaniu kotów, które wydają się jednym z najbardziej „milusińskich” gatunków zwierząt. Świadczy o tym chociażby internetowa popularność kocich memów, filmików i obrazków.
Z pewnością natknęliście się nieraz na taki content, scrollując Facebooka czy Instagrama. Koty uwiecznione w jakiejś komicznej sytuacji, koty podczas mycia, jedzenia, zabaw z właścicielem, koty łażące po filigranowych konstrukcjach, z których każde inne zwierzę łatwo by spadło itd. Mało który gatunek jest tak medialny.

A jednak są ludzie, którzy nie tylko nie czerpią przyjemności z oglądania kotów, ale wręcz się ich boją.

Ailurofobia – co to takiego?

Ailurofobia to chorobliwy lęk przed kotami. Zależnie od stopnia nasilenia, objawia się on na różne sposoby, począwszy od lekkiego dyskomfortu, poprzez wzmożone bicie serca, a na obłędnej panice skończywszy. Wśród innych charakterystycznych objawów można by wymienić zimne poty, duszności, uderzenia gorąca, suchość w ustach, drżenie mięśni, uczucie „miękkich nóg”, histerię, wrażenie zbliżającej się śmierci oraz zaburzenia świadomości.
Sam widok kota wprawia chorych w silny niepokój (nie mówiąc już o dotykowym kontakcie). Zdają sobie oni sprawę, że ich reakcje są irracjonalne, a jednak nie potrafią zapanować nad swoją spontaniczną awersją.

Bywa, że ailurofobia idzie w parze z unikaniem innych ludzi. W takich przypadkach chorzy obawiają się, że wstydliwa przypadłość wyjdzie na jaw, i wystawi ich na pośmiewisko. Sama myśl o takiej ewentualności może wywołać atak paniki.

Ailurofobia – przyczyny

Przyczyn ailurofobii upatruje się we wczesnym dzieciństwie chorego. W początkowym okresie życia ktoś mógł doświadczyć nieprzyjemnych incydentów z udziałem kota. Incydentów, które silnie zapadły w pamięć i zasiały nieufność wobec tych raczej niegroźnych stworzeń. Traumatycznych przeżyć można nie pamiętać, jeśli zostały zepchnięte w nieświadomość.

Oprócz sytuacji, w których to kot staje się agresorem, przyczyną późniejszych lęków bywają zaobserwowane sceny przemocy, której na kocie dopuszcza się inny człowiek, a także – co ciekawe – widok kota krzywdzącego ukochaną postać z bajki. Ailurofobia w niektórych przypadkach wynika po części z braku wiedzy na temat kotów, z uprzedzeń i fałszywych przekonań.

Jak leczyć ailurofobię?

Koty są wszechobecne: zaludniają miejski i wiejski krajobraz, niezależnie od pory dnia, nie sposób ich uniknąć. Dlatego ailurofobia stanowi dość poważny problem dla osób nią dotkniętych. Przy dużym nasileniu lęku warto podjąć psychoterapię poznawczo-behawioralną, która pomaga oswoić się z niepokojem i stopniowo go przezwyciężać.

Leczenie ailurofobii obejmuje ponadto poszerzanie wiedzy na temat mechanizmów rządzących wszelkiego rodzaju fobiami. Znajomość tych mechanizmów pozwala w znacznym stopniu osłabić chorobliwy lęk.

Vitalogy
ADMINISTRATOR
PROFILE