Optymalne, pożądane ciśnienie tętnicze wynosi 120/80 mmHg. Ciśnienie prawidłowe to 130/85 mmHg, natomiast ciśnienie wysokie prawidłowe oscyluje w granicach wartości 130-139/80-85 mmHg. Nadciśnienie zaczyna się od 140/90 mmHg. Jeśli nasze pomiary stale wskazują właśnie tę wartość lub wyższą, trzeba zacząć działać, zamiast liczyć na to, że sytuacja sama się unormuje.
Nadciśnienie
Problem z podejściem chorych do nadciśnienia polega głównie na tym, że w zasadzie przebiega ono bez charakterystycznych objawów, stąd bardzo dużo osób, póki nie wykona odpowiedniego pomiaru, nie ma pojęcia o tym, że powinno podjąć leczenie. Nic dziwnego, że nadciśnienie określane jest potocznie „cichym zabójcą”. Bo chociaż w większości przypadków trudno nam dostrzec jakiekolwiek jego oznaki, to długo nieleczone może doprowadzić do przyspieszonego rozwoju miażdżycy, zwiększa ryzyko udaru mózgu oraz zawału, grozi niewydolnością nerek oraz uszkodzeniem wzroku. Na domiar złego, tylko kilkanaście procent chorych Polaków leczy nadciśnienie prawidłowo.
Odpowiednie leczenie zakłada oczywiście regularne konsultacje z lekarzem. To on ustala, jakie leki może zażywać pacjent i w jakiej częstotliwości – na przykład łagodne nadciśnienie często nie wymaga codziennego brania leków. Aby to ustalić, najczęściej trzeba wykonać szereg badań specjalistycznych oraz prowadzić zapisy codziennych pomiarów ciśnienia (sprawdź Presuren Cardio – prepart na nadciśnienie dostępny bez recepty).
W zależności od stopnia nadciśnienia i indywidualnych uwarunkowań , przyjmuje się leki moczopędne, zwalniające pracę serca, rozszerzające naczynia krwionośne. Podawane są też inhibitory, które mają za zadanie blokować wydzielanie w nerkach enzymu powodującego wzrost ciśnienia.
Leczenie nadciśnienia nie może się jednak ograniczać tylko do przyjmowania leków przepisanych przez lekarza. Jeśli jest taka konieczność, trzeba zmienić także swój styl życia. Nadciśnieniu sprzyja tradycyjnie otyłość. Złe nawyki żywieniowe również należy wyeliminować. W kontekście nadciśnienia, szczególnie szkodzi nadmierne solenie potraw oraz spożywanie produktów wysoko przetworzonych (to właśnie dlatego, że zawierają mnóstwo soli), niedobór witamin C i D, alkohol spożywany w nadmiarze oraz zbyt duże ilości kawy. Bardzo niebezpieczny u nadciśnieniowców jest również nałóg nikotynowy.
Niedociśnienie, czyli hipotonia
Hipotonia występuje dużo rzadziej niż nadciśnienie. Można ją zdiagnozować, gdy wysokość ciśnienia stale utrzymuje się poniżej 100/60 mmHg. Jeśli pacjent cierpi na hipotonię pierwotną, zazwyczaj leczenie farmakologiczne nie jest niezbędne. Dopiero niedociśnienie wtórne (będące pokłosiem innych schorzeń) może okazać się niebezpieczne.
Hipotonię pierwotną zwykle zwalcza się domowymi sposobami i prowadzeniem odpowiedniego stylu życia. Jej objawy mogą być jednak bardzo uciążliwe, a zaliczają się do nich: przewlekłe osłabienie organizmu, uczucie senności w ciągu dnia, zaburzenia w koncentracji, bóle głowy, szumy w uszach, zimne stopy i ręce, stany lękowe i depresyjne, obniżenie temperatury.
Osoby cierpiące na pierwotną hipotonię powinny więc być aktywne fizycznie, pić dużo chłodnych płynów, w rozsądnych ilościach spożywać kawę (ale nie rozpuszczalną), nie ograniczać soli w potrawach. Podczas snu głowa powinna spoczywać wyżej od reszty ciała. Należy unikać alkoholu – ten bardzo szybko osłabia i otępia.
ARTYKUŁ ZEWNĘTRZNY
