Przyczyny otyłości bywają różnorakie i złożone. Brak pohamowania w jedzeniu sam w sobie nią nie jest, ale wynika z innego rodzaju podłoża – psychicznego, społecznego czy hormonalnego. Powodem może być zespół Cushinga, kompulsywne jedzenie, depresja, stres, złe nawyki, brak ruchu, niekorzystne tradycje żywieniowe kultywowane w rodzinie i wiele, wiele innych. Tendencję do otyłości możemy też przejąć w genach. Niezależnie od wszystkiego należy jednak pamiętać, że otyłość to choroba. Osoba otyła to osoba chora, która wymaga leczenia.

Do czego może prowadzić otyłość?

Otyłość może wynikać z innych chorób lub problemów zdrowotnych, ale także do nich prowadzi. Lista zdrowotnych konsekwencji otyłości jest długa i różnorodna. Warto wymienić tu chociażby cukrzycę typu II, nowotwory, nadczynność tarczycy, choroby układu krążenia i układu oddechowego, choroby nerek, zwyrodnienia kręgosłupa i stawów czy zespół metaboliczny. Osoby otyłe podupadają ponadto na zdrowiu psychicznym. Skrajna i nieleczona otyłość może prowadzić również do niepełnosprawności, a także pośrednio do śmierci.

Cienka granica między nadwagą a otyłością

Wyróżniamy trzy stopnie otyłości. Ostatni z nich świadczy o tzw. otyłości olbrzymiej. Z kolei stan utrzymujący się bezpośrednio przed otyłością to przedotyłość, czyli nadwaga. Osoby z nadwagą powinny bacznie przyjrzeć się swojemu stylowi życia, a przede wszystkim diecie. Warto też stanąć przed lustrem i przeanalizować kształt swojej sylwetki, bo to ona najbardziej wymownie informuje nas o stanie zdrowia. U mężczyzn nadwagę można rozpoznać po nadmiarze tłuszczu kumulującym się w okolicach brzucha, który może zmienić się w otyłość brzuszną. U kobiet tkanka tłuszczowa odkłada się najczęściej w dole brzucha oraz w obszarze ud i pośladków, prowadząc do otyłości pośladkowo-udowej. O przekroczeniu cienkiej granicy nadwagi powie nam poza tym wskaźnik BMI. U osób z otyłością wynosi on 40 i więcej.