Odwodnienie grozi nam zawsze wtedy, gdy działa na nas wysoka temperatura, czy to z zewnątrz, czy od wewnątrz. Najłatwiej odwodnić się podczas upału lub choroby, której towarzyszy gorączka. Poza tym wody w niebezpiecznie dużych ilościach pozbywamy się w trakcie wymiotów i biegunek. Odwodnienie jest groźnym stanem, które pociąga za sobą również utratę elektrolitów. Zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej organizmu prowadzą początkowo do pogorszenia samopoczucia i utraty sił witalnych. Pojawiają się bóle głowy, zmęczenie, skurcze mięśni, zaburzenia pracy serca, szwankują procesy myślowe i spada zdolność koncentracji. W dalszej konsekwencji, odwodnienie wiąże się z dysfunkcjami nerek, chroniczną sennością czy wystąpieniem stanów zapalnych (np. zapalenie pęcherza moczowego).

Jak rozpoznać odwodnienie?

Odwodnienie objawia się wielorako. Przede wszystkim świadczą o nim rzadsze wizyty w toalecie i zagęszczenie moczu, który przy okazji przybiera intensywniejszą barwę. Inne oznaki odwodnienia to cienie pod oczami, sucha i mało elastyczna skóra, osłabienie, zatrzymanie wody w tkankach, gorączka, a nawet omdlenia. Ponadto w chwili zagrożenia nadmierną utratą płynów, organizm zaczyna magazynować wodę w tkankach. Puchną wtedy kończyny i towarzyszy nam nieprzyjemne uczucie ciężkości. Wielu odnosi błędne wrażenie, że pozbędzie się tego stanu, gdy ograniczy spożycie wody (wydaje nam się, że mamy jej zbyt dużo). W ten sposób jednakże tylko go nasilimy. Dopiero uzupełnienie płynów przywróci organizmowi równowagę wodno-elektrolitową, dzięki czemu opuchlizna ustąpi i poczujemy się lekko. 

Więcej wody!

Z sięgnięciem po butelkę wody nie powinniśmy czekać aż do momentu, gdy odczujemy rzeczywiste pragnienie, bo już wtedy doprowadzamy do łagodnego stadium odwodnienia, utrzymującego się na poziomie 1-2% utraty wody. Dorosły człowiek powinien spożywać 30 ml wody na kilogram masy ciała. Osoba ważąca 60 kg, dziennie musi więc dostarczać sobie niecałe 2 litry wody. Obliczając dobowe spożycie płynów, musimy brać pod uwagę, że woda znajduje się także w jedzeniu. Najwięcej jest jej w zupach, koktajlach, warzywach i owocach.

Kryterium wagowe nie jest jedynym, które określa indywidualne zapotrzebowanie na wodę. Więcej wody powinny pić kobiety w ciąży i karmiące, osoby aktywne fizycznie, osoby otyłe (szybciej się pocą, przez co dodatkowo pozbywają się wody), a także ludzie starsi i chorzy, zwłaszcza jeśli cierpią na zaburzenia pracy nerek.