Często drga Ci powieka? A może na paznokciach pojawiły się białe plamki? Tego typu pozornie nieistotne dolegliwości mogą być objawami poważnych schorzeń lub niedoborów minerałów.

Białe plamki na paznokciach

Ich obecność może świadczyć o poważnym niedoborze potrzebnego do prawidłowego funkcjonowaniu układu kostnego wapnia, ale także cynku i żelaza, a w niektórych wypadkach nawet o niedoborze witamin z grupy B. Jeśli podejrzewasz, że to właśnie niedobory minerałów są przyczyną tej dolegliwości, uzupełnij swoją dietę o potrzebne składniki – dodaj do niej większe ilości mleka, jogurtów, kefiru, czy maślanki. Pamiętaj także o jedzeniu cennych dla organizmu warzyw, szczególnie buraków, dyni i brokułów. Przy braku żelaza, pomocny będzie obiad złożony z wątróbki i szpinaku.

Jeśli białych plamek na paznokciach jest sporo, nie znikają po ok. tygodniu, a do tego paznokcie się rozdwajają się lub łamią albo dostrzegasz na nich niepokojące żółte plamy – problemem może być łuszczyca skóry. W takim wypadku skontaktuj się z lekarzem – dermatologiem, który ustali leczenie. Łuszczyca pojawia się najczęściej w podeszłym wieku, może być spowodowana stresem lub być skutkiem przebytej przez organizm infekcji. Zdarza się również, że łuszczyca paznokci ma podłoże dziedziczne.

Zauważając jednak na swoich paznokciach białe plamki nie należy od razu panikować. Najczęściej bowiem są one skutkiem urazów mechanicznych płytki paznokcia, zdarzających się np. podczas nieuważnego manicure’u lub podczas obgryzania paznokci.

Drgająca powieka

Jest niezwykle irytującą i niekiedy krępującą dolegliwością organizmu. Drganiu może ulegać zarówno jedna powieka lub obie naprzemiennie. Zwykle nieprzyjemne drganie powinno ustępować po tygodniu, jednak niektórzy skarżą się na drganie powiek trwające nawet powyżej miesiąca. Są również osoby, u których drganie powieki występuje napadowo lub tylko podczas wykonywania danej czynności, np. jedzenia.

Najczęstszą przyczyną drgania powiek są: stres, niewystarczająca ilość odpoczynku, brak snu i uboga w magnez dieta. Jeśli więc chcesz zwalczyć ten problem, postaraj się uspokoić, wyciszyć, znaleźć w tygodniu czas tylko dla siebie, np. na aromatyczną, gorącą kąpiel. Ważnym jest także pełnowartościowy, czyli spokojny, trwający 7-8 godzin sen. Niedoborom magnezu doraźnie zapobiegnie też przyjmowanie go w kapsułkach oraz spożywanie kilku kostek prawdziwej, gorzkiej czekolady (tej z dużą ilością kakao, a nie cukru w składzie) w tygodniu. Najlepiej jednak zadbać o to, by magnezu dostarczać sobie w naturalnej formie. Znajdziemy go np. w pestkach z dyni, migdałach, kaszy gryczanej, czy bananach.

Jeśli po dłuższym czasie stosowania się do powyższych rad drganie powieki nie mija, należy skonsultować się z lekarzem. Może ono być bowiem objawem poważnych chorób oczu, np. zapalenia spojówek, czy rogówki.

Senność

Chodzisz jak zbity i ciągle chce Ci się spać? Przyczyn takiego stanu może być wiele. Najbłahsze z nich, to: przemęczenie, niedospanie i zbyt duży stres. Jeśli nie przesypiasz co najmniej 7 godzin dziennie, długo pracujesz lub jesteś bardzo zestresowany, Twój organizm naturalnie domaga się wypoczynku i próbuje Cię „uśpić” i z te sposób zredukować stres. Sen jest bowiem jednym ze zdrowych sposobów odreagowywania nerwów.

Ciągłe zmęczenie i senność pojawia się też u ludzi, którzy są szczególnie wrażliwi na zmiany pogody, tzw. meteoropatów, czy też meteopatów. Senność może być więc związana u tych osób już ze zmianą pogody lub ciśnienia atmosferycznego.

Niepokój w związku z nadmierną sennością należy zacząć odczuwać wtedy, gdy zdarza Ci się zasnąć zupełnie niespodziewanie, podczas wykonywania danej czynności, niekiedy nawet czynności absorbującej czy emocjonującej. W takim przypadku należy udać się do lekarza, bo wzmożona senność może być objawem choroby hormonalnej. Problemy z sennością pojawiają się np. przy czynnościowych problemach tarczycy.

Ciągła senność może również świadczyć o kłopotach natury psychicznej, np. depresji. Niektórzy ludzie właśnie we śnie upatrują swoistą ucieczkę przed światem rzeczywistym i codziennymi problemami. W takim przypadku, pomocy należy szukać u psychologa i bliskich osób, które pomogą w rozwiązaniu tej kwestii.

Nocne zgrzytanie zębami

To jeden z tych problemów, których sami możemy nie zauważyć, bo… śpimy. Wbrew pozorom bruksizm, bo tak jest nazywana ta dolegliwość, to często spotykany problem. Dlaczego? Bo niemal wszyscy ludzie są zestresowani. Zgrzytanie zębami, to w przeważającej mierze, nocna odpowiedź organizmu na zbyt dużą dawkę stresu lub złości za dnia. Mimo, iż w nocy, kiedy zgrzytanie zębami zachodzi śpimy, nie ma zbyt wielkich problemów z rozpoznaniem skutków tej dolegliwości. Pierwszą oznaką problemu z bruksizmem jest bowiem poranne „zmęczenie” żuchwy – ból całej głowy, lub jedynie okolic szczęki podczas mówienia, jedzenia i ziewania, a także „ścieranie się” zębów, które nie są przyzwyczajone do długotrwałego zgrzytania.

Bruksizm może też pojawić się w związku z nadmiernymi ubytkami w zębach lub wadami zgryzu. Szczególnie niebezpieczny jest jednak dla osób chorujących na zapalenie dziąseł. U tych osób, zgrzytanie powoduje bardzo szybką destrukcję zębów.

Istnieje kilka sposobów na zapobieganie i leczenie tej przypadłości. Po pierwsze, jeśli to możliwe, należy nauczyć się odreagowywać stres już za dnia, np. poprzez aktywny wypoczynek. Świetnym sposobem na rozładowanie stresu są zajęcia na basenie lub połączenie ćwiczeń i tańca latynoskiego, czyli bardzo modna ostatnio zumba. Pomocne w walce z bruksizmem może też okazać się ćwiczenie polegające na stopniowym napinaniu i rozluźnianiu wszystkich mięśni ciała, wykonywane już podczas leżenia w łóżku, przed zaśnięciem.

Jednym z najnowszych sposobów leczenia bruksizmu jest połączenie specjalnych ćwiczeń fizycznych z aplikacją do ust aparatu ortodontycznego na kilka minut dziennie. W ekstremalnych przypadkach, osoby z bruksizmem poddawane są też psychoterapii.